Aşağıda okuyacaklarınız benim satırlarım değil. Bunu yazan kişinin yazdığı her şeyin haklarının, öntanımlı olarak, “Creative Commons” türünden bir lisans ile saklı olacağı önkabulünden hareketle, aşağıdaki metni düz yazı halinden manzumeye çeviriyor, kendi kafama göre bir de başlık koyuyor ve ağzınıza layık bu lezzet ile sizleri başbaşa bırakıyorum. (Bu satırların sahibi onları asla bir şiir görünümüne sokmazdı biliyorum, özür diliyorum, dayanamadım).

Diktatör

Şimdi ben
insanoğlu şu üç günlük ömründe ağız tadı ile özgür olabilsin diye,
yani sırf
dini inanışlarının temlinde yatan hoşgörüyü unutacak kadar
dindar olanlar yüzünden,
başkalarının tercihlerini değiştirmek için baskı yapma hakkını kendilerinde bulacak kadar
cahil olanlar yüzünden,
hayattan bir tavşanın beklediklerinden daha fazlasını beklemeyecek kadar
dar görüşlü olanlar yüzünden,
ve onların hırsları yüzünden,
ve onların içi boş korkuları yüzünden,
ve onların aşağılık hedefleri yüzünden,
ve onların hastalıklı inançları yüzünden,
ve onların kendi yalanları üzerine kurdukları doğruları yüzünden
bir yudum özgürlüğü ömrü billah yaşayamayanlar için,
insanlığın posası bu insanları
ayın bize bakan yüzüne götürüp cayır cayır yaksam,
koyup bir Aşık Veysel,
bir Neyzen Tevfik,
atıp masaya bir kaç meze,
açıp ortaya bir kaç şişe rakı,
savaş karşıtlarıyla, düşünürlerle, aydınlarla,
ateistlerle, deistlerle, evrim çalışkanlarıyla,
Ermenilerle, Azerilerle, Rumlarla,
Kürtlerle, Çerkeslerle, Filistinlilerle,
Yahudilerle, Müslümanlarla, Zencilerle,
gay’lerle, lezbiyenlerle, transeksüellerle,
homoseksüellerle, biseksüellerle ve aklıma gelmeyen
daha onlarca bir şekilde itilmiş kakılmış böylesi ile
içsem sabahlara değin o manzaranın karşısında hoş bir seda ile,
arkamdan diktatör deyip,
beni ilkokul kitaplarında idam eder misiniz, etmez misiniz?

Edersiniz canım benim.
Bırakmazsınız kökünden çözeyim şu işi.

(Resim: Kochansky isimli Kaliforniyalı bir heykeltraş ve kuklacıya ait.)