Bu dönem internet üzerinden bir ders almaya başladım: “How Teams Work – and How to Work Better in Teams”  (takım çalışması nasıl işler – ve nasıl daha iyi takım oyuncusu olunur). Bu ders The Center for the Integration of Research, Teaching, and Learning (CIRTL) (Araştırma, Eğitim ve Öğrenmeyi Entegrasyon Merkezi) tarafından verilen 3 dersten biri.

Benim dersi almaya karar vermemin sebebi, hem konunun bana gönüllü organizasyon işlerinde yardımcı olacağını düşünmem (ayrıca onun için olmasa bile, takım çalışması insana her daim lazım olan bir şey), hem de internet üzerinden verilen derslerin nasıl işlediğini çok merak etmem idi.

Hocamız Patricia Rankin Colorado’da fizik profesörü. Öğrenciler ise ABD’nin çeşitli yerlerinden ve Japonya’dan lisansüstü öğrenciler. (“Japonya mı, niden?” diye sorarsanız  “Ben de bilmiyorum, dattebayo!” derim). Ders Elluminate Live isimli bir sanal ortam üzerinden işleniyor. Hepimiz bu online “dersliğe” belirlenen saatte mikrofon ve web kamerlarımızı hazır ederek bağlanıyoruz. Ortam şöyle görünüyor:

Not: Doğru bildiniz, bu ekran görüntüsü bizim dersten değil.

Solda odada bulunan herkesin bir listesi, hemen altında bir yazılı sohbet penceresi var. Belli bir anda 6 kişi videosunu açık tutabiliyor (fakat biz derste sadece hocayı görüyoruz, kendimizi konuşacağımız zaman kameramızı ve mikrofonumuzu etkinleştiriyoruz). Sağda “kara tahta” var. Burada dersi veren kişi sunum slaytlarını gösterebiliyor, veya istenirse herkes tahtaya bir şeyler yazabiliyor (mesela beyin fırtınası yapılacaksa, fikir yürütülecekse vesaire). Yine isim listesinin hemen altındaki bir takım düğmeler ile el kaldırıp söz isteyebiliyorsunuz, hoca bir şey sorarsa gülen yüz veya kızgın yüz ile cevap verebiliyorsunuz. Ya da hoca cevapları hemen otomatik olarak yüzdeye vurulan oylama soruları sorabiliyor.

Elluminate Live ile ilgili en sevdiğim şey ise şu oldu: Bütün ders kaydediliyor. Diyelim dersi mi kaçırdınız (mesela ben geçen hafta kaçırdım)? Hemen dersin web sayfasına gidip ders kaydını yine Elluminate üzerinden izliyorsunuz. Müthiş.

Neticede, çok memnun kaldım. Harika bir araç tasarlamışlar ve sadece bu aracı öğrenmek için bile değermiş. Ama ders de oldukça keyifli gidiyor. Tricia son yıllarda kafayı sosyoloji, özellikle de kadın çalışmaları ile bozmuş. Ayrıca bir de ABD gibi etnik kökenlerin çok çeşitli olduğu bir ülkede olduğumuzdan, dersi cinsiyet ve ırk ayrımı gibi konular etrafında işliyor (söylediğine göre şimdilik). Ben dersin biraz daha “eveeaatt, en verimli takım kurma yöntemleri nelerdiiiiğr?” gibi bir temaya sahip olacağını sanıyordum. Şimdilik daha çok bilinçli olarak farkında olmadığımız önyargılar, çeşitliliğin takım verimine etkileri, kadın-erkek ayrımı gibi konulara değindik. Bilgi edinmeyi isteyip de vakit bulamadığım bu konularda bu yoldan bilgilenmek beni pek mutlu etti. Aslına bakılırsa, birkaç senedir Evrim Çalışkanları’nın proje yürütücülerinden biri olduğum için, takım çalışması konusunda kendimi acayip deneyim kazanmış hissediyordum ve “Bu dersin bana bir faydası mı olacak hıh, süperim ki ben!” gibi ukela düşüncelerin beynimde kıvılcımlanmasına birazcık izin veriyordum. Ama “biliyorum ki bunu ben” diyerek böyle işlere yanaşmayan ve kabuğuna kapananlar, şüphesiz ki hep kaybedenler olmuştur. Bunu bir kez daha görmüş olduk. Neyse ki panasonic g500 var, güleş ata siporudur.

İlerleyen günlerde derste ilgimi çok çeken kimi sosyal çalışma sonuçlarından bahseden bir yazı yazacağıma dair bir umut var içimde ama biliyorsunuz sağım solum belli olmuyor. Özellikle bu aralar deneylerimin sonuç vermeyişi yüzünden “bu doktora bitmeyecek galibağğğ, acıların çıcığıyımm” ruh hali ile yaşadığımdan, pek bir tatsızım. Terslenebilirim, sağ gösterip sol vurabilirim.

Bu arada, bugün (12 Şubat) Darwin’in 201. yaşgünü. Kutlamak için bir bardak kahve veya tavşan kanı çay ile bilgisayar başında bir şeyler okumak isterseniz, sizi şuraya alalım.

Veya, Yapı Kredi Yayınları’nın cogito dergisinin Darwin ve evrim kuramına adanan kış sayısını alıp, bendeniz, Meren Bey ve başka Evrim Çalışkanları ile karşılaşmayı da seçebilirsiniz.