Offf yazmayı çok özledim, özlemişim. Eski yazılara baktım şimdi. Yareppim, aralarında ne saçmalıklar, ne ırkçı laflar içeren şeyler (gözlerim çekikler filan), gereksiz genellemeler… Ama tabi insanın eskiden yazdıklarına bakıp onları yazan kişinin ne kadar değişmiş olduğunu görmesi güzel bir şey. O yüzden geçmişin bu Duygu’sunu internette yaşatmaya devam ediyorum. Bazen gelişen teknoloji (bkz: Google translate) ve değişen dünya (bkz: Black Lives Matter ile level atlayan bizler) ile bu blogun eski sayfaları sadece Türkçe bilenlere değil, başka dilleri konuşanlara da ulaşacak diye panik yaşamıyor değilim. Fakat başından beri bu blogu yazarken farkında olduğum, benim için hala değişmeyen ve önemsediğim şey, kendimi, düşüncelerimi, deneyimlerimi dürüstçe (kendime ne kadar dürüst olabiliyorsam o kadar dürüstçe) paylaşmak. O yüzden zamanında elitist elitist laflar eden, ötekileştiren, kendisini içinde yeni bulduğu kültüre ve ülkeye dair genellemeler yapan Duygu’yu da kimselerden saklamaya hakkım yok. Devam...