Mistır Özpolat
2010′un sonuna doğru mezun olacağım bir aksilik olmazsa. Bu yüzden bu aralar sürekli, daha önce yüz yüze tanışmadığım insanlarla bir takım yazışmalar yapıyorum. Çoğunlukla “Amca sizin lab çok güzel görünüyo, beni de alsanıza, ben de oynarım ki ordaki oyuncaklarlan” içerikli bu yazışmalarda muhatabım olan kişiler, dizi dizi makaleler yazmış akıllı bilim insanları oluyor.
Bu akıllı insanlar arasından zaman zaman, benim erkek olduğumdan hiç şüphesi olmadığından, bana yazdığı cevapta “Mr. Özpolat” diye hitap edenler çıkıyor.
Ben bu işe cidden çok bozuluyorum. Niye? Çünkü karşı tarafın o kadar şüphesi yok ki, hani bir şüpheye düşmüş olsa, ilk ismimle hitap ederek (Dear Duygu) diye başlayabilir, ama hayır direk Mr. Özpolat. Ki ben, ilk ismimle hitap edebilmeleri imkanını onlara sunmak için mektubumu “Duygu” diye imzalayarak bitiriyorum ve tam ismimi de e-postanın sonuna otomatik eklenen künyenin hemen üzerine ayrıca yazıyorum.
Bugün yine böyle bir e-posta alınca, tepem attı. Aşağıdaki logoları hazırladım. Bir ara bunu gmail imzamın kenarına nasıl gömeceğim onu da araştıracağım (bilen varsa yorumlara bekleriz). Bilimci bağyan arkadaşlarım da buyursunlar buradan alıp gönüllerince kullansınlar. Kadın ve beher kabu clip art’ları internetten aşırma (ama kopirayt ihlalsiz, “free” idiler zaten). Photoshop sağolsun bir araya getirdim böyle.
Buradaki mesajın yeterince açık olduğunu umuyorum: “Eğer efendi olmazsanız o beher kabını kafanıza yirsiniz”
Hakan said,
Nisan 13, 2010 @ 17:54
Çok sık kullanılır bilimadamı lafı. Biliminsanı tanımı yeni çıktı. Ayrı mı yazmalı, ondan da emin değim.
Ancak 1950 öncesi Marie Curie dışında bilim kadını say deseler sayamam.
Savunmuyorum ama belki kalantor amcalar (teyze demediğimi “c” harfine geldiğimde farketim) nasılsa % 90 Mr. tutar diye sallıyorlardır?
50 sene ve senin sarfettiğin gibi çabalardan sonra bunun sorun olmaktan çıkacağını düşünüyorum, ama biraz daha var sanki o zamanlara..
ycurl said,
Nisan 13, 2010 @ 20:07
Bana da ayni sey oluyordu ama bunun nedeni senin isminin onlarin dilinde herhangi bir cinsiyete cagrisim yapmamasi. Ayrica Dear Duygu diye cevap bekleme eger daha once yuz yuze tanismadiysaniz ya da bir sekilde iletisimin olmadiysa genelde o sekilde cevap gelir. Ben de su sekilde cozum bulmustum yolladigim e-maillerin altina cinsiyetimi belirtecek bir unvan koyuyordum. (Ad Soyad, Ms.) O resmi gmail signature’ina koyarsin tabii ama koymasan iyi olur ;)
merenbey said,
Nisan 13, 2010 @ 22:18
E herhalde yani. Bu kadarını kendi kendine çıkaramayacak olan mümkünse e-posta yazmasın, yüksek lisans/doktora filan da yapmasın. Gidip çiçek miçek toplasın.
İsim cinsiyete dair çağrışım yapmıyor diye Mr. ile başlamaları ya dalgınlıkla ya da dangalaklıkla açıklanabilecek bir şey. Bu bağlamda bu kampanyayı I approve.
Fakat mevzu “ben kadınım, bana erkek demeyin” mevzusu olmamalı (daha çok “şu cinsiyetçiliği bir kenara bırakın” olmalı, ki zaten öyle galiba). Yoksa e-postanın sonuna Ms. yazan birisini ben ne kadar ciddiye alırdım bilemiyorum açıkçası. Zira e-postaya cinsiyet ile ilgili bir varsayımla başlamak ne kadar saçma ise e-postayı cinsiyete dair ipucu veren bir imza ile bitirmek o kadar anlamsız bence (çünkü akıllı adam o noktada “bana ne senin cinsiyetinden” demekle yükümlüdür (yoksa akıllılıktan atılır (akıllı olan kimse de akıllılıktan atılmak istemez))).
azna said,
Nisan 14, 2010 @ 03:29
Ben de imzamın yanına Mrs. diye yazıyorum ama bazı abiler (ablalar değil ama) halen Mr. diye cevap veriyor daha da ne yapmalı bilmem diyecektim ki Meren olaya son noktayı koydu :)
Ahmet Zehir said,
Nisan 14, 2010 @ 08:19
Meren’e katiliyorum sonuna kadar. Keske herkesler daha akilli olsada, emaili gonderen kisinin cinsiyeti konusuna herhangi bir onyargiya kapilmasa, bay yada bayan demese, dunya daha guzel bi yer olsa. Bi de yani, emailin sonuna Ms koymaktansa, bana mister diyen adama sert bi email gonderip agzini topla demeyi tercih ederim sanirim.
duygucum sunu bi dene bakayim: http://www.cravingtech.com/how-to-add-an-image-to-a-gmails-signature.html
B. Uygar Mitat said,
Nisan 14, 2010 @ 18:53
Bir sunum sırasında bilim adamı tabirini kullandığım için profesör bir teyzeden öyle bir kontra atak yedim ki… o gün bu gündür ilk defa bu yorumda bilim adamı tabirini kullanıyorum.
Yaşasın bilim insanı, var olsun bilim insanları… :)
B. Uygar Mitat said,
Nisan 14, 2010 @ 18:59
Flood gibi olacak ama buraya yorum yazdıktan sonra Amerikada o an saatin kaç olduğunu öğrenmek çok mutlu ediyor beni :)
Çok değişik duygulara, düşüncelere dalıyorum.
İnsan neden Amerikada saatin 19:00 ‘a yaklaştığını görüp ; ” Anam şimdi New York’ta trafik karman çormandır. ” diye düşünür ki?
Düygü said,
Nisan 14, 2010 @ 21:45
Neredeyse 10 senedir bilim insanı lafını kullanıyorum ben. “Dili yazım kılavuzları değil, o dili konuşanlar şekillendirir”e inananlardanım :) Yazım kılavuzları da kendilerini ona göre günceller. Bununla birlikte, Ömer Asım Aksoy’un Ana Yazım Kılavuzu’nda anlattıklarından yola çıkarak, “bilim insanı”nın ayrı yazılması doğru geliyor bana.
Uygar, ben de kimi zaman bulunduğum enlemde hava daha erken karardığından (ekvatora daha yakınız ya), mesela saat akşam 9′u geçmişken, o sırada Almanya’da hala alacakaranlık olduğunu, ve o çok sevdiğim bir barda insanların oturup bira içmekte olduklarını, o memlekete ilk kez gelen birinin o anda, orada birasını içerken havanın hala kararmamış olduğuna şaşırdığını filan düşünüyorum. :) Güzel şeyler bunlar. ;)
xaph said,
Nisan 17, 2010 @ 07:41
Zamanında Rusça öğrenirken cinsiyetlerle alakalı derste Rusça’da kadın isimlerinin ve soyisimlerinin a veya я(ya diye okunuyor) karakteriyle bittiğini öğrenip çok şaşırmıştım ancak sonradan bir kisinin ismine ya da soyismine bakarak cinsiyetini anlamanın ne kadar da mantıklı olduğunu farketmiştim.
Evet karşımızdakinin ismi anna, nina, dinara, lenina gibi sonu a ile biten bir isimse kendisi kadın, alex, sergey, yorki gibi sessiz harf ya da й(bu da i oluyor) harfiyle biten bir isimse de kendisi erkek oluyor. Rus isimlerini bilmememe ve kendi dilimde bir şey ifade etmemesine rağmen karşımdakinin cinsiyetini anlamak ne kadar güzel bir durum değil mi:)
Bu bahsettiğim güzelliğin yanında bir başka güzellik daha var Rusça’da. Eğer birisine saygıyla hitap edecekseniz başına Bay, Bayan, Mr, Mrs gibi kavramlar(zaten yok böyle kavramlar) getirmek yerine karşınızdakinin tam adını söylemek gerekiyor. Yani ben bir yazıya “Duygu Özpolat” diye başlarsam anlayın ki size saygıda bulunuyorum :)
Anlattığınız ve haklı bir biçimde dellendiğiniz Mr/Mrs olayını bir dilin kendi içinde çok basit kurallarla çözmesi bu şekilde yanlış anlaşılmaları yok ediyor. Tabi bu saatten sonra bizim dil yapımızı ve isimlerimizi değiştirmemiz beklenemez.
Ve son olarak bence boşverin, kızmayın. Biri kendi kalıpları yüzünden sizi Mr. yerine koyuyorsa sizin sinirlenmeniz değil o kişinin utanması gerekir. He tabi Mr. diyen kişileri bir yerlere davet edip saatlerce “Mr. Özpolat
xaph said,
Nisan 17, 2010 @ 07:43
yanlışlıkla cümleyi bitiremeden gönderdim, kusura bakmayın. Tamamlayayım.
…
He tabi size Mr. diyen kişileri bir yerlere davet edip saatlerce “Mr. Özpolat” kişisini aramalarını sağlayıp öcünüzü alabilrsiniz, o da sizin bileceğiniz iş :)
Omer said,
Nisan 19, 2010 @ 18:23
Benim bir sinif arkadasim vardi. Bu kiz, birinci siniftan itibaren bir trasformasyon yasadi ve erkek oldu… Erkek gibi giyiniyordu falan. Neyse, buna Mr. demeye baslamislar emaillerde, hem de tanistiktan sonra. Acaip bozuldu, kizdi falan. Simdi erkeklerle konusmuyor, ilke olarak. Bir isin kotusu, ismi de Crystal.
Neyse… Bu hikayenin ana fikrini soyle ozetlemek istiyorum: Bu cinsiyet meselesinin karmasikligi beni benden aliyor, kafami toplayamiyorum. Cunku isin ucun Tayland’daki buyuk transeksuel kulturden giriyor, Amerikan gay kominitesine uzanip oradan sempanzelerdeki (bonobo) escinsellige kadar gidiyor.
Bu kadar teorik laf ebeliginden sonra, son bir anektot. Gecen hafta NM’da antropoloji toplantisina gittim. Yahu, butun ogrenciler kadin, butun hocalar erkek… Icim sizladi, erkekligimden utandim. Umarim bizim jenerasyonda degisir biraz. Daha cok yol var. Yuru be Duygu.
Düygü said,
Nisan 19, 2010 @ 19:33
Bence çözüm çok basit. Varsaymamak. Şüpheci olmak. Emin olamamak. Ve emin olamayınca da ya sormak: “size nasıl hitap etmem uygun olur” diye. Ya da görece güvenli bir yol olan ilk isim veya isim soyadın tamamı ile hitap etme yolu seçilebilir. Ne var ki di mi? İlk kez yazıştığın birine “nasıl hitap edeyim” diye sormakta hiçbir sakınca olamaz bence :)
> Umarim bizim jenerasyonda degisir biraz.
Umarım değişir :(
Elif said,
Nisan 25, 2010 @ 16:28
Benim cift soyadım olmasına ragmen (ki erkeklerde az rastlanır bir durumdur) bolca Mr./Herr olarak emailler alıyorum. Birkac kisi fark edip sonradan özür diledi simdiye kadar. Ay yanlıs hitab etmisim, afedersiniz tarzında…
Google-Images olan bir cagda, varsayıp yanlıs hitab etmenin pek bir lüzumu yok. Yazarsın googla kisinin ismini cıkar resimleri, kadın erkek yogunluguna göre insan karar verir. Ben sahsen böyle yapıyorum eger o dili hic bilmiyor, o ismi hic duymadiysam. Cinsiyet pek önemli olmasa da:), degerli biliminsanlarindan da bunu bekliyorum.
Bu arada Almanya’da hava gec kararmaya basladi. Uzun güzel yaz aksamlari bizi bekliyor
Ozan said,
Mayıs 4, 2010 @ 06:03
http://labnol.blogspot.com/2006/08/how-to-add-html-signatures-with-images.html
Emre Turan said,
Mayıs 6, 2010 @ 04:58
Ozana teşekkür ederiyorum. Uzun zamandır bunu arıyordum.
gökçen said,
Ağustos 5, 2010 @ 03:57
canım duygu ablam ben bir öğrenciyim hangi sayfaya yazacağımı bilemedim bulduğum ilk sayfaya yazıyorum:D senden mesleğin hakkında bilgi almak istiyorum canısı benimde hedefim bir bilim insanı olmak ve lise bu sene bitti tercihlerimde biyolojiyi ve biyomühendisliği yazdımm hayırlısıyla bu sene bilim adamlığına ilk adımımı atıyorum:D ancak sana birkaç sorum olacak e postadan bana cevap yazarsan çok sevinicem ablası yanaklarından gocaman gocaman öpüyorumm.:D