Geçtiğimiz haftalarda hayırlı bi iş için Maryland eyaletindeki College Park’a, oralara gitmişken de Baltimore ve Washington D. C. taraflarına yolum düştü. Meren’le birlikte pek sevdiğimiz arkadaşlarımızı da ziyaret etme fırsatı yakalamış olduk. Bu bölgedeki şehirlerin çoğunun denize kıyısı var. Bu yüzden her yer irili ufaklı yat limanları ile dolu. Özellikle Baltimore’un çok şirin bir limanı vardı.

(Bu panoramayı Meren Bey çektiler. Büyük boyutlusu şurada.)

Zaten tüplü dalış yüzünden heyheylenmiş olan deniz/okyanus aşkım, buralarda nefis yelkenlileri, teknesinde yaşayan insanları görünce iyice alevlendi. Kendimi “acaba bir teknede yaşamak nasıl olurdu, acaba beni miço olarak alacak bi kaptan bulsam bana da öğretirler mi gemi sürmeyi” gibi düşüncelere gark olmuş buldum. Kendime geldiğim anlarda da birkaç fotoğraf çektim.

Baltimore limanında, restore edilmiş eski yelkenli. (Yukarıdaki panoramaya dikkatli bakın, bakalım bu şahane şeyi orada da görebilecek misiniz).

Virginia'da yekenli tekneler

Bu hafta sonu da, Louisiana’nın en güneyinde, petrol sızıntısının en fena vurduğu yerlerden biri olan Grand Isle’a (yani Büyük Ada’ya) gittik. Şurası. Pek sevdiğimiz yerel gazete The Levee’nin editörü arkadaşımız, Meren’den birkaç fotoğraf çekmesini istemişti. Bu bölgede halkın en ciddi geçim kaynağı balıkçılık ve karides avı. Ayrıca istiridye ve kerevit çiftlikleri de bulunuyor buralarda.

Bugünlerde haliyle sürekli petrol sızıntısı haberleri okuyor, dinliyoruz. Bu haberlerden birinde duyduğum kadarıyla, bu sıralar pek az balıkçı suya açılıyormuş. Açılıp da geri dönenlerle de “eee karidesler müşterilerin ağzına layık yağa bandırılmış halde mi bari?” diye dalga geçiliyormuş (İngilizce’de petrol için de “oil” kelimesi kullanılıyor, yağa bandırmak da ordan geliyor). Anlayacağınız, balıkçıların işler kesat olduğundan, biz dükkanı kapamış uslu uslu oturan bol bol tekne görmüş olduk. Ben de birkaç tanesinin fotoğrafını çektim. Ama Grand Isle yolu üzerinde, dönüşte nasıl olsa dururuz diyerek çekmediğim ilginç birkaç tanesini, dönüş yolunda uyuyakalarak kaçırmış oldum. Belki gelecek haftalarda petrolün ne kadar yayıldığına göz atmak için tekrar gideriz, o zaman fırsatım olur.

Grand Isle'da tekneler

Grand Isle’da tekneler

Bu arada, işin ironik yanı, tamam ham petrol her yere yayılıp ortamın ekolojisini mahfediyor, Poseidon BP’nin belasını versin ama, geçenlerde sizlerle paylaştığım videoda Brian Skerry’nin anlattıklarına göre bu karides avcılığı da çok kalpsiz bir işmiş meğer. Yani petrolün sızmadığı, BP’nin hiç var olmadığı o paralel evrende de, karides avı o kadar can sıkıcı bir şekilde yapılıyor ki, hani eğer şu “kırmızı et yemiyorum ama deniz ürünleri yiyorum” türü vejeteryanlardan iseniz, bunları okuyunca deniz ürünlerine de hoşçakal deme olasılığınız var.

Doğa ananın karnına geçireceği aparkat için kullandığı kollarını adeta arkasına gizlemiş ve şirin bir balıkçı teknesi görünümüne bürünmüş bu canavarlara aldanmayın. Aşağıdaki fotoğrafı Mississippi’de dolaşırken geçen sene çekmiştim. Arka iki yanda gördüğünüz o yeşil şeyler teknenin ağları. Üstte bu ağlara bağlı iki kahverengi dikgörtgen var. Bütün bu düzeneğe “trol” adı veriliyor. Hani çevreci organizasyonların bas bas bağırdığı, karşı çıktığı “trolle avlama” işinin canavar kolları işte bunlar.

Şöyle açılıveriyorlar  (aparkat atmaya hazırlanış):

Sonra da deniz tabanına bırakılıyorlar. Skerry de konuşmasında açıklıyor, özetle taban boyunca sürünerek önüne ne çıkarsa topluyor bu düzenek. (Bu arada konuşmayı Türkçe’ye çevirdim. Bugün yarın TED’de Türkçe seçeneğinin çıkması lazım. Video burada. Afiyet şeker olsun.)

Tabi asıl amaç karides avlamak olduğu için, arada ağa hasbelkader orada olduğu için giren diğer hayvanların hepsi güvertede boşuna can vermiş oluyor. Bu arada tabanda bu metal kolların sürtünmesi yüzünden harap olan süngerleri, bir sürü canlıya yaşam alanı sağlayan diğer canlıları da unutmayalım. Söze Brian Skerry’nin fotoğrafları ile devam edeyim en iyisi:

Trolün su altındaki görüntüsü (eşittir doğa ana nakavt, kanlı ağzını ringde yattığı yerden silerek, az sonra yok yere yaşamını yitirecek yavrularına bakıyor) © Brian Skerry

Yakalanan kilo kilo canlıdan, balıkçının kullanacağı bir avuç karides. Can vermiş sevimli "pufferfish"lere bakıp insanın ağlayası gelmek :( © Brian Skerry

Tekneden kürekle denize "çöp" olarak geri dökülen ÖLÜ yan avlar. İnanılmaz bir katliam, inanılmaz! © Brian Skerry

Ben bu yazıya başlarken aslında deniz aşkından, yelkenlilerden filan bahsedecektim, ama denizin kokusu, maviliği filan derken insanı aldatarak gözden kaçıveren o cani tekneleri bu defa göz ardı edemedim. Doğayla barışık tatlı yelkenlilerin fotoğrafını çekersem tekrar gireriz belki o konuya. O vakte kafayı BP’ye mi, balıkçılara mı neye takmalı bilmiyorum, ama kafaya takacak bir şeyler bulmak zor olmayacak gibi görünüyor. Ben de bahaneyle doktorayı filan bitiremeyceğim böyle giderse :/ (Annecim şaka yaptım yahu).